جشن های ایران باستان

 

---

نام کتاب: گاه شماری و جشن های ایران باستان

 نوشته و پژوهش :هاشم رضی

 انتشارات :بهجت 

قیمت: 90000

روز زن 

روز پنج هر ماه موسوم است به سپنته آرمئی تی . این واژه مرکب از سپنته یا سپند به معنی پاک و مقدس و آرمئی تی به معنی فروتنی و بردباری. پس نام امشاسپند به معنی سازگاری و فروتنی و بردباری نیک ومقدس است. این واژه در پهلوی به گونه ی سپندارمت و در فارسی پندارمذ، اسفندار مذ و اسفند شده است. 

سپندار مذ روز پنجم از هم ماه و ماه دوازدهم سال است. در شکل معنوی و مینوی اش مظهر بردباری و سازگاری اهورامزدا و در جهان مادی و خاکی نگبانی زمین به وی سپرده شده است. 

برابر با روش و قاعده کلی ، روز پنجم اسفند به مناسبت تقارن نام روز با ماه جشن بوده است. این جشن همراه با آدا و رسوم و تشریفاتی ویژه برگزار می شد. نخستین جشنی که در این روز برگزار می شد، جشن مرد گیران یا مژدگیران بوده است. این جشن ویژه زنان بوده  و به مناسبت تجلیل و بزرگداشتشان بر پا می گشت. 

صفحه 689

کتابی که در دست دارم از کتابخانه امانت گرفته ام زمان انتشار آن 1371 است و قیمت پشت جلد آن 950 تومان.

560 صفحه از این کتاب 704 صفحه ای در باره ی جشنهای ایران باستان نوشته شده است

برای نمونه چند جشن را از فهرست انتخاب کرده ام:

فروردین ، جشن آبانگاه

سروش روز

فروردگان

اردیبهشت گان

خردادگان

جشن نیلوفر

جشن تیرگان

جشن آب پاشان

فال کوزه

جشن کوزه اندازی

امردادگان

شهریور جشن

جشن خزان

جشن مهرگان

آبانگان

فروردگان

بهار جشن

آذرگان

خرم روز و ارتباط آن با یلدا

دی بآذر-دیگان

دی به مهر

سیر سور

بتیگان، دیبگان

گاوگیل

بهمن گان

بادبره

بادروز

آبریزگان

روز زن

.

.

.

.