دلتنگی های نقاش خیابان چهل و هشتم

   

 سلینجر تنها نویسنده ی پس  از جنگ در امریکاست که آثارش مورد استقبال همگان قرار گرفته

. این استقبال نوعی عقب نشینی ادبی از آثار نویسندگان بزرگی چون هرمان ملویل هنری جیمز و ویلیام فاکنر است زیرا که آدم های آثار سلینجر بیشتر درونگرایانی هستند که خواننده به آسانی می تواند تصویر خود و معاصران خود را در آینه ی آنها بازشناسد . سلینجر در عین حال به تقابل کودکی و بزرگسالی دست می زند به تقابل بی گناهی و پلیدی امید و نومیدی و حقیقت و دغلکاری . مواجهه ی فساد آدم ها و ادراک کودک موضوعی بکر در داستان نویسی امروز است . این کودک که هم قربانی دغلکاری های ماست و هم نجات دهنده با چشمان نگران خود در اکثر داستان های سلینجر حضور دارد . نه (۹)داستان سلینجر که حکایت تنهائی در آزادی است یکی از ده کتاب کلاسیک مدرن جهان شمرده شده است .  

از مقدمه ی مترجم . 

+   +   +  

سلینجر را با ناطوردشت می شناسیم و مثل خیلی نویسندگان دیگر شاهکاری را از او بیاد می آوریم که کار قضاوت در مورد دیگر کارهایش را سخت تر می کند اما یک تفاوت بسیار مهم در این کار که نام اصلی آن نه داستان است با ناطوردشت این است که در آنجا با آدمی طرفیم که گرچه بسیار واقعی است اما در عین حال با شیرینی خاصی حتی از تلخی ها می گوید و در اینجا حتی ساده ترین گفتگوها و اتفاقات گاهی با تلخی عمیقی همراه است و نیز دلهره ای عجیب و عذاب آور همیشه با ماست . دلهره ای از جنس انسان امروز .. دلهره ای که با لحظه لحظه ی زندگی ما همراه است بی اینکه علت واقعی آنرا بدانیم ...  

و نکته هائی درباره ی داستان کوتاه :  با خودم فکر می کردم که این دلبستگی افراطی که به داستان کوتاه دارم از کجاست ؟ واقعیت این است که داستان کوتاه مثل یک دوست خوب و همیشگی است که در هر شرایطی می توانید با حضور او کنار بیایید .. بدون برنامه ریزی های مفصل می توان از هر فرصت کوتاهی برای خواندن یک داستان  کوتاه استفاده کرد . می توان به عنوان زنگ تفریح کتاب های طولانی که می خوانیم یک داستان کوتاه بخوانیم .. می توانیم یک مجموعه داستان کوتاه در کیف خود داشته باشیم و از انواع فرصت هائی که برای تلف کردن !! بدست می آوریم برای خواندن یک داستان کوتاه استفاده کنیم .