ژوزفین

                                                                                   

ژوفین                   

نوشتۀ کورت کریستیان 

ترجمه احمد مرعشی انتشارات اردیبهشت 

ژوفین داستان دخترکی فقیر از جنوب فرانسه است که به بالاترین مقام ، بالاتر از ملکه یعنی امپراتریس می رسد. ژوزفین، داستان عشقها و رنجها، داستان خیانتها و دلربایی های زیباترین ملکه فرانسه است . کتابی سرشار از هیجانات دلپذیر، زندگینامه ای از ملکه ژوزفین که به نظرم عالیه با تمام جزئیات و شاید کمی اغراق.

شاید یکی از دلایلی که این کتاب اینهمه برای من جالب بود علاقه شخصی ای به تاریخ فرانسه و مخصوصاً ناپلئونه بناپارت دارم، جذابیت داستان را برایم جالبتر کرد  

گزیده ها: 

ص21

درست در همان سالی که ژوزفین 16 ساله وارد پارییس شد از جنوب نیز پسربچه ای که هنوز ده سالش تمام نشده بود به ایالت سائون.ا. لوار قدم گذاشت. این پسربچه کودکی بود کودن، چپ دست با قیافه ای درهم و کله ای بزرگ و خنده آور. پسرک لهجه بسیار مضخرفی داشت و با زبان کودکانه خودش را نابولیون معرفی می کرد.

گزیده ها: 

ص21

درست در همان سالی که ژوزفین 16 ساله وارد پارییس شد از جنوب نیز پسربچه ای که هنوز ده سالش تمام نشده بود به ایالت سائون.ا. لوار قدم گذاشت. این پسربچه کودکی بود کودن، چپ دست با قیافه ای درهم و کله ای بزرگ و خنده آور. پسرک لهجه بسیار مضخرفی داشت و با زبان کودکانه خودش را نابولیون معرفی می کرد. 

ص116     

باراس فوراً متوجه شد ژوزفین پهلوی چه کسی نشسته است. موقعی که با ژوزفین تنها شد، سوال کرد:

-برای این ژنرال بیچاره چه نقشه ای کشیده ای؟

ژوزفین شانه ای بالا انداخت و گفت: چه نقشه ای باید کشیده باشم جانم ؟ قیافه اش مثل گربه چکمه پوش است. 

ص314

ناپلئون جمله معروف و تاریخی خود را بر زبان آورد: من دنیایی را به زانو درآوردم، ولی تنها کسی که مرا به زانو درآورد ژوزفین بود و بس.