کتاب هایی که می خوانیم
کتاب هایی که می خوانیم

کتاب هایی که می خوانیم

تاریخ اساطیری ایران






نام کتاب: تاریخ اساطیری ایران

نویسنده: دکتر ژاله آموزگار

تعداد صفحه: 112

نشر: انتسارات سمت

بها: 20000


در این تاریخ اساطیر ایران به چهار دوره سه هزار ساله تقسیم می گردد و نویسنده  طی چهار فصل  به شرح این دوره ها می پردازد.

در فصل نخست با دو بند الف) دنیای روشناییها و نیکی ها و ب)دنیای تاریکیها و بدیها به توضیح یکایک امشاسپندان و ایزدان از بند الف و اهریمنان و دیوان از بند ب می پردازد.


در دورۀ پایانی سه هزاره نخستین وآغاز سه هزاره دوم نبردی میان دو نیرو در می گیرد در پایان اهریمن به دست اورمزد بیهوش شده و به دوزخ فرستاده می شود و در طول سه هزار سال دوم در آنجا بیهوش می ماند.


پس از بیهوشی اهریمن، اورمز آفرینش گیتی را آغاز می کند.


در پایان سه هزاره دوم یاران و همدستان اهریمن که از بیهوشی سرکردۀ خود در رنجند به ترغیب او می پردازند تا از این بی خبری به در آید و یورش دوم اهریمن به جهان آغاز می گردد در هر تازش اهریمن به همراه دیوان ، ایزدان و امشاسپندان در برابر آنها می ایستند و به آفرینش دریاها و رودها و گیاهان می پردازند. 

نخستین زوج بشر در این کشاکش از نطفه گیومرث از شاخۀ ریواس که همسان و همبالند به وجود می آید. در روایت شاهنامه سخنی از مشی و مشیانه نیست و ابتدا کیومرث و پس از آن سیامک کدخدای جهان می شوند و پس از آن با  هوشنگ با عنوان« نخستین کسی که قانون می آورد»  دوره پیشدادیان آغاز می گردد و  با تهمورث و جمشید  و ضحاک و فریدون و....نوذر و گرشاسب ادامه می یابد وبا کیقباد دوره کیانیان آغاز می گرددو... و سه هزاره سوم در میانه های دوران لهراسب به پایان می رسد.


هزارۀ اول از سه هزاره چهارم دورۀ وحی دینی است . در هزاره دوم و سوم از این سه هزار ساله رویدادهای گوناگونی رخ می دهد از جمله افراط و تفریط کم می شود و پیمان(اعتدال) قویتر می شود. در این هزاره کسی نمی میرد مگر اینکه او را با سلاحی نابود کنند و یا از پیری بمیرد. شیرینی و چربی در شیر گاو و گیاه چنان کامل می شود که مردم نیازی به گوشت خوردن نمی یابند و در پایان این هزاره ، مردم شیرخواری را نیز رها خواهند کرد و به گیاه و آب بسنده خواهد نمود. در این هزاره ضحاک از بند  فریدون رها می شود و فرمانروایی خود را بر دیوان و مردمان از سر می گیرد .


در پایان این هزاره سوشیانس طی پنج روز نیایش به جای می آورد تا مردگان زنده شوند. سپس  نوشابه ای خواهد ساخت که به مردگان برپا خاسته ، عمر  جاودانی می دهد.

خوشبختی بی پایان و بی حد و مرز خواهد بود. این، بازگشت به سوی وضع پیش از آفرینش نیست، بلکه بیشتر توصیفی از همۀ نیروهای بالقوۀ اورمزدی و فرمانروایی قطعی اوست. بدی کلا از میان خواهد رفت و زمان کرانه مند به زمان بیکران خواهد پیوست.


  


نظرات 4 + ارسال نظر
محسن دوشنبه 13 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 13:37 http://sedahamoon.blogsky.com

چه توضیح خوبی بود. با این حساب ما هنوز به دوران هزاره ی سوم از سه هزاره ی چهارم نرسیده ایم. یا من اشتباه می کنم.
که به حالت زندگی جاودان رسیده باشیم. به نظر من که اصلن خوب نیست. همین حالا هم با این که همه می دانند می میرند این قدر اذیت و آزار هست وای به حال وقتی که معلوم شود کسی نمی میرد. واویلاست.

این اتفاق در پایان دوره سه هزاره چهارم میافتد. دیدید برخی نام بچه هاشونو میگذارند «سوشیانس» . قراره اون موقع بیاد دیگه!
این پیش بینی گذشتگان ما بود و هیچکس از فردای زمین خبر ندارد. به عنوان مطالعه تاریخ اساطیر کتاب خواندنی است.

محسن سه‌شنبه 14 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 00:02 http://http:/sedahamoon.blogsky.com

سخت نیست؟ این روزها سختی برای من خیلی سخت است. سودوکو هم که حل می کنم نوع ساده یا به قول طراحان ایزی آن ها را انتخاب می کنم چون می خواهم حتمن برنده بشوم. چرا که مداد پاک کن هم ندارم.

کتاب خیلی راحتیه. این روزها کلاس اساطیر ایرانی میرم و منابعی که در کلاس معرفی میشه رو تقریبا میخرم و تا اینجااین از همه راحت تر بوده. در ضمن پیش از این هم کتابهای مهرداد بهار و بندهش و چند کتاب دیگه رو هم در باره اساطیر خوندم ولی این در برابر اونها مثل آب خوردن میمونه. بگذریم از دسته بندی هایی که بین صاحب نظران در مقوله اساطیر ایرانی وجود دارد.

نسترن سه‌شنبه 14 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 00:31 http://www.bookclub.blogfa.com

چه معرفی خوبی
مرسی
و امیدوارم که این کتاب رو بخونم

من نتونستم آنگونه که بایسته است بنویسم
سپاسگزارم

سیما یکشنبه 19 آبان‌ماه سال 1392 ساعت 13:35

پروانه خانم
کتاب بسیار خوبی را معرفی کرده اید. دوست دارم چند نکته اضافه کنم، اول این که یکی از مسائل با اهمیتی که اساطیر ایران را از دیگر اسطوره ها متمایز می کند، کمکی است که انتظار می رود انسان به اهورامزدا بکند. در واقع اهورامزدا برخلاف خدایان سامی، خدایی توانا نیست، بلکه صرفاً دانا است و اگر یاری انسان نباشد بسا که نتواند از پس اهریمن برآید. این یاری البته که از روی آگاهی است و به انتخاب انسان در ازل. به نظرم این مسئله بار معنایی زیادی به شخصیت انسان در اساطیر ایرانی می دهد. شاید تفسیر دیگری از بار امانت در عرفان ایران پس از اسلام همین باشد.
پرگویی کردم اما یک نکته دیگر حیفم می آید که نگویم، آن هم همین یک سان بودن زن و مرد در آغاز افرینش است. می دانیم که در اسطوره های ادیان سامی به هیچ وجه چنین نیست. این ماجرا را در میان ایزدان و امشاسپندان هم می توان دید که در کتاب دکتر آموزگار به روشنی آمده است. موفق باشید. سیما

دو نکته ای که در تفاوت «اهورامزدا و خدایان سامی » و «آفرینش انسان» در اساطیر ایران و ادیان سامی نوشتی بسیار قابل توجه است .

سیما جان بسیار سپاسگزارم و خوشحالم که اینجا می بینمت

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد