کتاب هایی که می خوانیم
کتاب هایی که می خوانیم

کتاب هایی که می خوانیم

من پیش از تو

"من پیش از تو" یک درام عشقی است دربارۀ مردی عاشق هیجان و زندگی، که در پی یک تصادف رانندگی تمام بدنش فلج می شود و ناچار است تا پایان عمر روی صندلی چرخدار بماند. دختر پرستاری که برای مراقبت از او وارد خانه می شود بطور اتفاقی می فهمد که او قصد دارد از طریق مرکزی در سوئیس، به طور قانونی دست به خودکشی بزند و در واقع برای شش ماه بعد وقت گرفته... دختر تمام سعی اش را می کند تا در این مدت او را دوباره به زندگی امیدوار کند...


این کتاب را جوجو مویس، نویسندۀ انگلیسی، در سال 2012 نوشته و در 480 صفحه توسط مریم مفتاحی به فارسی ترجمه شده است.


داستان، داستان تلخی است و نویسنده به خوبی رنجی را که چنین فردی متحمل می شود به خواننده منتقل می کند، تا جایی که به او در تصمیمی که گرفته حق می دهیم... اما آیا واقعاً خودکشی بهترین راه حل است؟ آیا به هیچ شکلی می توان در چنین شخصی انگیزۀ زندگی ایجاد کرد؟ آیا عشق می تواند بر چنین تصمیمی پیروز شود؟


"من پیش از تو" کتابی است که بیشتر آن را با چشمانی اشک آلود می خوانیم، اما نویسنده برای کاستن از تلخی داستان، رگه هایی از طنز را هم وارد قصه کرده که بسیار به جا و دلنشین است.


فیلمی از روی این کتاب ساخته شده که سال 2016 اکران خواهد شد.

نظرات 24 + ارسال نظر
متین جمعه 1 آبان‌ماه سال 1394 ساعت 02:17

سلام. خوبین؟
مدتی ست من ویلاگ شما را دنیال می کنم.
از انجایی که دیدم در زمینه ی کتابخونی صاحب نظر هستید می خواستم نظرتون راجع به مجموعه داستان مینیمال کتاب موخوره نوشته ی راضیه مهدی زاده چیست؟
من در سفری که اخیرا به ایران داشتم، کتاب را از نشر کتاب کوله پشتی(انقلاب- اول کارگر جنوبی-کوچه ی مهدی زاده- پلاک7) تهیه کردم که به نظرم سبک جدیدی داشت و در سبک داستان های مینی مال مطرح شده است.اما دوست دارم نظر هموطنان داخل کشور را بدانم.
نکته ی دیگر این که به من اطلاع دادند با شماره تلفن021-66594810 به تمام ایران سفارش پستی این کتاب انجام می شود. آیا این امکان هم اکنون در ایران هست؟- به این دلیل که من در امریکا زندگی می کنم.
به هرحال دوست داشتم نظر تخصصی شما رو هم بدونم:)

سلام و ممنون از لطف شما.
راستش من این کتاب ها رو نخوندم و درباره اش نشنیدم. اگر هر کدوم از نویسنده های دیگۀ وبلاگ اطلاعاتی دارن لطفاً دوستمون رو راهنمایی کنن.

محسن جمعه 1 آبان‌ماه سال 1394 ساعت 12:40 http://after23.blogsky.com

شاید بی ارتباط با یادداشت:
من در مورد خودکشی یک چیز درست را می دانم. و آن این است که به قول هدایت با یک آدم هایی زاده می شود. انگار در خونشان است.
و یک چیز دیگر، کسی که می خواهد خودکشی کند این را به کسی نمی گوید. فقط یک وقتی بی این که کسی بویی هم ببرد، خودش را می کشد و خیلی را با بحث در این مورد تنها می گذارد که: این چرا خودشو کشت، این که چیزیش نبود، این .....

سایه جمعه 1 آبان‌ماه سال 1394 ساعت 19:07

سلام.ماه پیش این کتاب رو خوندم در حد متوسط بود خیلی از صحنه های کتاب مثل فیلم های هالیوودی بود تنها نقطه قوت داستان شرح حالت های مریض بود .ممنون

من فکر می کنم هدف نویسنده هم همین بود: شرح حالت های مریض. و اینکه شما بعنوان یک خواننده در نهایت بهش این حق رو می دین که بخواد بطور قانونی خودکشی کنه یا خیر؟

م.ع پنج‌شنبه 7 آبان‌ماه سال 1394 ساعت 13:51 http://jolfa-azar.blogfa.com/

سلام و روز بخیر
میبخشید یه سئوال چند وقتی میشه دنبال کتاب یاداشت های علم میگردم از نشر چشمه؛ منتهی جلد ها تغییر کرده و ورقه ها کاهی شده میخواستم ببینم آیا شما در دوستانتون کسی سراغ ندارید این کتابو دست دوم بفروشن و جلدشون شومیز نباشد باورتون نمیشه انقلاب زیر و رو کردم اما پیدا نکردم اقای ابازری تو خ خیام نزدیک مترو خمینی هم صحبت کردم ایشون هم ندارن به خیلی ها سفارش کردم کارت دادن ولی پیدا نمیشه.
میدونم این مطلب مربوط به این بخش از وبلاگ شما نمیشه اما خیلی وقته که با وبلاگ شما اشنا شدم گفتم از شما هم کمکی بگیرم.
این شماره من هست ایمیل هم که در بالا گذاشتم سپاس گذار میشم اگر کمکی از دستون بر میاد انجام بدید.09127052858
ارادت مند شما مهران علیایی

سلام و ممنون از لطف شما

من یادداشت شما را تایید می کنم تا اگر از بین دوستان کسی می تونه کمک کنه باهاتون تماس بگیره.

فرانک سه‌شنبه 24 آذر‌ماه سال 1394 ساعت 10:44 http://bestbooks.blogfa.com

خیلی تعریفشو شنیدم واقعا منتظرم بخونمش

کتاب خوبیه. اگر توقعتون خیلی بالا نباشه و دنبال متن های سنگین نباشین خوشتون میاد.

آهید سه‌شنبه 1 دی‌ماه سال 1394 ساعت 10:13 http://ketablog.roomfa.com/

سلام
به نظر کتاب جالبی میاد.حتما تو لیست مطالعه قرارش میدم
ممنون از شما
خوشحال میشم به من سر بزنین

nia پنج‌شنبه 13 خرداد‌ماه سال 1395 ساعت 15:01

سلام من دیروز کتاب رو تموم کردم از کتاب واقعا لذت بردم
چون خودم 17 سال دارم و چهار سال است ک به دیابت نوع 1یا دیابت نوجوانی رو بدون هیچ دلیل خاصی مبتلا شدم. این کتاب امیدوار کننده بود البته من معتقدم هیچ سختی و مشکل فردی با دیگری قابل مقایسه نیست و نمیشود گفت کدام کوچک است و کدام بزرگ...
شخصیت دختر داستان رو دوست داشتم و ویل هم عالی بود آخر داستان زیاد فکر کردم که چرا اینگونه خاتمه پیدا کرد ولی فک میکنم اگر سن ویل کمتر از 35 سال بود شاید این کار اصلا درست نبود اما در آن موقعیت و با شرایط واگذار ویل شاید مناسب بود در کل دوستش دارم و واقعا فراموش نشدنی بود
بازیگران فیلمش هم خیلی فوق العاده هستند منتظرم ببینمش

سلام و ممنون از اینکه نظرتون رو در مورد کتاب به اشتراک گذاشتین.

به نظر من ناامید شدن در هر شرایط و در هر سنی کار نادرستیه. اگر قرار به جا زدن بود، استیفن هاوکینگ که در بیست سالگی به اون بیماری عجیب دچار شد باید خیلی زود همه چیز رو رها می کرد... ولی نکرد و شد استیفن هاوکینگ، بزرگترین فیزیکدان معاصر.

برای شما آرزوی سلامتی و تندرستی دارم و مطمئن باشین که خیلی از اتفاقات مثبت تنها با ادامه دادن و ناامید نشدن بدست میاد.

موفق باشید.

انوشه جمعه 28 خرداد‌ماه سال 1395 ساعت 18:04

سلام من کتاب رو امروز تمام کردم خیلی داستان پر کششی داشت ولی برام یک سوال پیش اومد که عشق یک نفر حتی نمیتونه فکر مرگ رو از کسی که تصمیم به این کار کنه دور بکنه؟بنظرم ارزش عشق وعلاقه رو پایین آوردهi

اتفاقاً به نظر من پسر عاشق تر از دختر بود... چون بخاطر عشقی که به دختر داشته و می دونسته در صورت زنده موندن و ازدواج باعث میشه از خیلی چیزها در زندگیش محروم بشه این تصمیم رو گرفته.

کاربر یکشنبه 20 تیر‌ماه سال 1395 ساعت 19:50

به نظرم پایان قشنگی نداشت. نباید خودکشی میکرد. میشد با عشق زندگی کنن...

ladan جمعه 15 مرداد‌ماه سال 1395 ساعت 00:40

سلام.من رمان من پیش از تو رو بدون هیچ دلیلی خوندم و فکر نمیکردم تا این حـــــــــــــــــــــــــــــــــــد نویسنده رو تحت تاثیر خودش قرار بده.واقعا نویسندش(جوجومویز)این کتاب رو با عشق نوشته و به نظر من واقعا باید قدر دان همچین نویسنده هایی باشیم.من نقد کتاب رو وقتی خوندم که حدود 200صفحه رو تموم کرده بودم و همه میگفتن واقعا غم انگیزه و نمیدونستم منظورشون کدوم قسمت کتابه.ولی جلوتر که رفتم...به جرات میگم هیچ رمانی تاحالا انقد منو تحت تاثیر خودش قرار نداده بودم.و من 1ساعت تمام اشک ریختم.
پیشنهاد میکنم به هیچ وجه رمان من پیش از تو رو از دست ندید.
با تشکر از وبلاگ

reyhaneh شنبه 23 مرداد‌ماه سال 1395 ساعت 22:32

رمان (پس از تو )ادامه همین رمان رو کسی خوانده؟

سحاب دوشنبه 25 مرداد‌ماه سال 1395 ساعت 07:53 http://labeak.blogfa.com

سلام. من فیلم این کتاب رو دیدم و البته دلیل اینکه فیلمش رو برای دیدن انتخاب کردم این بود که بر اساس این کتاب معروف نوشته شده در حالیکه تا حالا کتابشو نخوندم. فیلمش هم تاثیرگذار بود. البته نمیدونم از نظر بیان اصل داستان گنجاندن این حجم پرده های سکسی توی فیلم کار درستی بوده یا نه اما به هر حال موجب میشه که نتونم فیلم رو به هیچ کس از اعضای خانوادم نشون بدم!
علاقمند بودم کتابشم بخونم. با احترام به حقوق همه ی مولفین و مصنفین، اگه دانلود رایگان داشت دانلود میکردم و می خوندم. اما حالا که نداره، کوووو تا برم کتابشو تو یه کتابفروشی که معلوم نیست داشته باشنش یا نه پیدا کنم که آیا اون موقع وقت و استطاعت و انگیزه ی خریدن و خوندنشو داشته باشم یا نه... خلاصه یه ضرب و جمع سرانگشتی که میکنم میبینم هرگز کتابشو نخواهم خواند.

دپرام چهارشنبه 3 شهریور‌ماه سال 1395 ساعت 08:45 http://www.Dopram.blogfa.com

سلام
مطلب شما را با ذکر منبع در وبلاگ و کانال تلگرامم نقل کرده ام؛
در صورتی که مخالفتی دارید اطلاع دهید تا حذف نمایم.
https://telegram.me/Dopram

Hedie سه‌شنبه 23 شهریور‌ماه سال 1395 ساعت 20:36

به جرئت میتونم بگم تا حالا تحت تأثیر هیچ کتابی به اندازه این کتاب قرار نگرفته بودم!
نمیدونم شاید دلیلش اینه که وقتی خوندمش تو یه بحران شبیه به موضوع داستان،تو زندگی خودم بودم.اما قلم نویسنده جدا تأثیر گذار و جذاب بود،اینقدر ادم رو مشتاق میکرد که من در عرض ۱روز کتاب رو تمومش کردم.
همچین سبکی زیاد خوندم اما این واقعا بینظیر بود.
تصورم از کتاب و شخصیت ها وقتی کامل شد ک فیلمش رو هم دیدم،بازیگرا ب دقت انتخاب شده بودن و کاملا احساسی که تو متن کتاب بود رو به بیننده منتقل میکردن
خلاصه که از نظر من یکی
از بهترین هایی بود ک خوندم،و مطمئنم بارها و بارها کتاب رو خواهم خواند

الی پنج‌شنبه 15 مهر‌ماه سال 1395 ساعت 20:52

واقعا کتاب قشنگی بود..هرچند من اول فیلمش رو دیده بودم و بعد موفق شدم که کتابشو بخونم...اصلا از اون دسته از آدم هایی نیستم که از هنر فقط خوشی رو بخوان چون به نظر من زندگی پر از احساسات مختلف از جمله غم و ناامیدی و ما نمیتونیم اونو انکار کنیم ولی در این کتاب با وجود پایان تلخش و اشک هایی که براش میریزیم واقعا ارزش خوودندن داره و هیچ حس بدی رو به آدم منتقل نمیکنه، من از خوندن این کتاب واقعا لذت بردم و به همه پیشنهاد میکنم بخونن...

محسن چهارشنبه 21 مهر‌ماه سال 1395 ساعت 11:04 http://ketabamoon.blogsky.com

فک می کنم فقط من و خواجه حافظ شیرازی این کتاب جوجو رو نخوندیم.
یکی از بچه های فامیلمون به من میگه: مویز. البته با این تلفظ
Moo yez

ماه بانو چهارشنبه 8 دی‌ماه سال 1395 ساعت 14:30 http://mahbanno.blogfa.com

من فیلمشو دیدم چون وقت نمیکنم کتابشو بخونم
به نظرم نباید این طور تموم میشد
خورد توی ذوقم
و اصلا خودکشی رو حق نمیدونم حتی اگر خیلی رنج بکشه
میتونست به زندگیش ادامه بده عشق همه این درد هارو اسون میکرد

هانی شنبه 2 اردیبهشت‌ماه سال 1396 ساعت 12:17

سلام
به نظر من این کتاب نویسنده قهاری داشت و به خوبی تصویرسازی کرد و دقیقاً همونطوری بود که راجع بهش شنیدم دلم نمیخواست حتی ۱ لحظه بذارمش زمین....اما اصلا نمیشد همزادپنداری شاید به خاطر تفاوت بزرگی که در دین و عرف و فرهنگمون وجود داره موضوع خیلی خوبی بود داستان پردازیش عالی بود اما دلم میخواست آخرش ویل به زندگی امیدواربشه پایان تلخ برای داستان مهیج و کمی تلخش مناسب نبود و شیرینی خوندن این کتاب با این پایان تلخ ازبین میره...نمیدونم چرا فیلم ها و کتاب هایی که بهترین میشن پایان تلخ و اکثراً بازی دارن ...درحالیکه هرچی پیش میریم نیاز داریم که امیدبگیریم از همه ی چیزهایی که میبینیم و میخونیم....

محبوبه پنج‌شنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1396 ساعت 10:40

وای این نویسنده تمام کتاباش عالیه، حتمن بخونیدکتاب پس از تو که ادامه ی همین کتابه، یک بعلاوه یک، میوه خارجی، دختری که رهایش کردی
دوتا کتاب دیگش که هنوز چاپ نشده و در مرحله ترجمه هست که بی صبرانه منتظر چاشم که بیاد و بخونمشون

ساغر چهارشنبه 20 اردیبهشت‌ماه سال 1396 ساعت 11:17

من کتاب زیاد خوندم و به جرات میتونم بگم که کتاب خانم مویز تنها کتابی بود که اینقدر منو تحت تاثیر خودش قرار داد

فریبا جمعه 9 تیر‌ماه سال 1396 ساعت 15:26

دست همگی درد نکنه که آخر داستانو تعریف کردین

Fateme یکشنبه 9 مهر‌ماه سال 1396 ساعت 18:09

کتاب قشنگی بود...البته داستان اونجور که نیویورک تایمز و بقیه روزنامه و مجلات گفتند تلخ نبود یعنی من به شخصه قطره ای اشک نریختم اما واقعا تلخ بود...این کتاب الان واقعا ذهن من و درگیر کرده پیشنهاد میدم بخونید شاید رفتار های خودمون رو با توانخواهان کمی معمولی بکنیم

Zanborefaal دوشنبه 16 بهمن‌ماه سال 1396 ساعت 19:12

خیلی غم انگیز....واقعا باید با یک جعبه دستمال این کتابو خرید...

hanieh سه‌شنبه 6 شهریور‌ماه سال 1397 ساعت 15:17

سلام میخواستم نطرتون رو راجب رمان دکتر زیواگو بپرسم ؟ایا خوندین این کتابو؟

شوربختانه نویسنده این یادداشت دیگر به این جا سر نمی زنند.
اگر بخواهم از خودم پاسخ شما را بدهم، باید عرض کنم که خیر. چون فیلم آن را قبل از دیدن رومان دیدم و در نتیجه کتاب را دیگر نخواندم.
محسن مهدی بهشت

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد