کتاب هایی که می خوانیم
کتاب هایی که می خوانیم

کتاب هایی که می خوانیم

کارناوال سرگردانی


عنوان کتاب: دسته‌ی دلقک‌ها

نویسنده: لویی فردینان سلین

مترجم: مهدی سحابی

نشر مرکز

 

     در میان رمان‌های نویسنده‌ی فرانسوی سده‌ی بیستم، «لویی فردینان سلین» نویسنده‌ای که به او عشق می‌ورزم، دسته‌ی دلقک‌ها، نماینده‌ی حسّ سرخوشی و سهل‌انگاری است. برای معرّفی اجمالیِ کتاب نتوانستم بهتر از یادداشت پشت جلد چیزی بنویسم. پس ناچار همان را برای شما هم درج می‌کنم:

     «دسته‌ی دلقک‌ها، در کنار سفر به انتهای شب و مرگ قسطی که آن دو نیز به فارسی ترجمه شده‌اند(*)، از مهمترین آثار سلین، نویسنده‌ی عصیانی و سنّت‌ستیز فرانسه‌ی پس از جنگ اوّل است. ماجرا در زمان جنگ اول می‌گذرد، در محلّات پایین‌شهری لندن، شهری دچار ویرانی‌های جنگ و پناهگاهی برای عناصر وازده‌ای که می‌کوشند از گذشته‌ی خود بگریزند. سلین با تفاله‌های جامعه، آدمکش‌ها، واسطه‌ها، قاچاقچی‌ها، بدکاره‌ها، معتادان، ولگردان، و جنایتکاران محشور می‌شود. گویی آنان را درک می‌کند و تیزبینانه و بدبینانه، با حالتی از انزجار و نفرت، به جامعه‌ای در حال تباهی و تجزیه می‌نگرد. "دلقک‌بازی‌"های قهرمانان این کتاب، درگیری دائمی‌شان با "گزمه" و "عسس"، آنارشیسم حاکم بر روحیه و رفتارشان، در ظاهر جلوه‌ی یک نمایش عروسکی را دارد امّا در باطن تراژدی عظیمی است که سلین استادانه با این بازیگران خلق کرده است.»

     مرحوم مهدی سحابی در مقدّمه‌ی کتاب برای ترجمه‌ی کتاب با عنوان اصلی Guignol’s Band (دسته‌ی گینیول) دلایل خوبی می‌آورد. گینیول نام عروسکی در نمایش‌های عروسکی کلاسیک در فرانسه است که تم اصلی آن درگیری با «گزمه‌ها» و مأمورهای حکومتی بوده است. چنان که درگیری شخصیت‌های «دسته‌ی دلقک‌ها» با مأمورین حکومتی در تمام رمان جاری شده است.

     امّا خود سلین برای این رمان مقدّمه‌ای طوفانی نوشته است و در آن به منتقدانش حمله می‌کند. منتقدانی که شیوه‌ی زبانیِ او را صحیح نمی‌دانستند. او حتّی به خوانندگان کتاب هم هشدار می‌دهد و پیشاپیش آنها را آماده‌ی مواجه شدن با رمانی پر از زد و خورد و با زبانی آرگو می‌کند.

دلقک‌بازی‌هایِ شخصیت‌های این رمان در عین کارکردِ فرمی، طبق گفته‌ی سلین‌شناسان، به ایده‌ی «کارناوال‌گرایی» در ادبیات نیز می‌رسد. ایده‌ای که برخی معتقدند پیش از این که «باختین»، متفکّر روسی، آن را شرح دهد، سلین از آن در آثارش استفاده می‌کرد.

     سلین در ایران با «سفر به انتهای شب» و «مرگ قسطی» شناخته می‌شود. اگر این دو اثر سلین را خوانده‌اید انتخاب بعدی شما «دسته‌ی دلقک‌ها» خواهد بود.

*«سفر به انتهای شب» را مرحوم فرهاد غبرائی، و «مرگ قسطی» را مرحوم مهدی سحابی ترجمه کرده‌اند.

مرگ کسب و کار من است


مرگ کسب و کار من است

نوشته‌ی: روبر مرل

برگردان: احمد شاملو

انتشارات نگاه – 1389 – چاپ هشتم

464 صفحه – 9000 تومان

***

در آغاز کتاب می‌خوانیم:

جز به قربانیان آن کسان که مرگ

از برای‌شان کسب و کاری به حساب می‌آید،

این کتاب را به که اهدا می‌توانم کرد؟


***

ادامه مطلب ...

زندگی در پیش رو

مشخصات کتاب

  • تعداد صفحه: 222
  • نشر: بازتاب نگار (11 اسفند، 1387)  
  • نویسنده: رومن گاری 
  • برگردان: لیلی گلستان 

 

این کتاب داستان پسرک ۱۴ ساله ای است به اسم مومو که در محله ای در جنوب فرانسه درخانه یک روسپی پیر زندگی می کند و این زن از بچه هایی که مادرشان نیز همین شغل را داشته اند نگه داری می کند و مبلغی دریافت می کند   

 

زندگی در پیش رو مملو از به تصویر کشیدن لحظات تلخی است که در عین تلخی 

 

  

 بازگو کننده واقعیات دلچسبی است که می‌توان زندگی را از دریچه‌های مختلف دید و همه را دوست داشت 

 

 

حتی رزا خانم را که یک پیرزن روسپی بازنشسته است که از روسپی زادگان نگهداری می‌کند،   

 

 

 

 

 

 

 

رومن گاری و کتابش 

 

رومن گاری آشکارا از جنس زن و جنسیت زن در این کتاب به دفاع بر‌می‌خیزد شاید چون خودش هم حاصل ازدواجی است که پدرش او و مادر را ترک می‌کند و مادرش مرارت‌های زندگی را در کنار رومن به تحمل می‌نشیند، ناخود‌اگاه دنیای زنانه برایش دنیای امن‌تر و انسانی‌تری شده‌است و از این‌رو‌است که وقتی «قادر یوسف» پس از 11 سال از بیمارستان روانی باز‌میگردد تا پسرش را ببینید، و رزا خانم با مهارت تمام او را دست به سر می‌کند تا مو مو را از دست ندهد محمد با لذت تمام این دیالوگ‌ها را دنبال می‌کند و مرگ پدر هم (البته خیلی هم مطمئن نبودند که پدر محمد باشد) بیش از مرگ یک آدم نبود که به خاطر علاقه‌اش به عایشه  (مادر مومو) با ضربات متعدد چاقو وی را به قتل رسانده بود او حتی از اینکه مادرش روسپی بود خیلی احساس کینه و نفرت نداشته هر چند می‌دانسته که کار شرافتمندانه‌ای نیست ولی اجبار آدمها را درک می‌کرده

 

 

نقل از صفحه ی 101- 100:

"هنوز نمی دانستم که بعدها پلیس خواهم شد یا تروریست. این را بعدها که بزرگتر شدم خواهم فهمید. ... اما کشتن را خیلی نمی پسندم، برعکسش را ترجیح می دهم. نه، چیزی که دوست دارم، این است که کسی بشوم مثل ویکتور هوگو. آقای هامیل می گوید با کلمات می شود همه کار کرد، بی آنکه کسی را به کشتن بدهیم. به وقتش خواهیم دید. آقای هامیل می گوید کلمات از هر چیزی قوی ترند. اگر عقیده ی مرا بخواهید، می گویم اگر جوانک ها تفنگ به دست دارند به خاطر این است که وقتی بچه بوده اند کسی بهشان محل نگذاشته؛ نه کسی آن ها را دیده و نه کسی آن ها را شناخته. ... حتی هستند بچه هایی که مجبور می شوند از گرسنگی بمیرند تا کسی بهشان توجهی بکند. بعضی هایشان هم گروههایی تشکیل می دهند تا توجه جلب کنند ... رزا خانم می گوید زندگی می تواند زیبا باشد ، اما هنوز کسی آن را زیبا ندیده و فعلا باید سعی کنیم که خوب زندگی کنیم. آقای هامیل هم چیزهای خیلی خوبی از زندگی برایم گفته، مخصوصا از قالی های ایرانی."

 

نوای اسرار آمیز


نام اثر: نوای اسرار آمیز(نمایشنامه)

نویسنده: اریک امانوئل اشمیت

مترجم: شهلا حائری

ناشر: نشر قطره


خلاصه داستان:


نویسنده داستان دو مرد و شرح دلباختگی شان را حکایت می کند. یکی از دو مرد ابل زنورکو برنده جایزه نوبل ادبیات است که تنها در جزیره ای دور در دریای نروژ زندگی می کند و دیگری اریک لارسن. مردی که خود را خبرنگار نشریه نُبروْزنیک معرفی می کند در موقعیتی جالب به هم می رسند. گفتگوی شان درباره آخرین کتاب زنورکو به نام "عشق ناگفته" درباره مکاتبات عاشقانه یک مرد و زن بود که در ادامه روند مصاحبه عوض می شود و به همراه آن هویت های این دو مرد. خواندن این کتاب انتظار علاقمندان امانوئل اشمیت را مانند سایر آثارش برآورده می کند. 


بریده ای از داستان:

...



ادامه مطلب ...

همه می میرند

 


همه می‌میرند

نوشته: سیمون دوبوار

ترجمه: مهدی سحابی

چاپ هفتم: ۱۳۸۹

نشرنو- ۴۱۳ صفحه – ۸۵۰۰۰ ریال

دقت کنید:

خواندن این متن شما را با کل کتاب آشنا می‌کند. در این صورت چه بسا، پیش بینی پایان آن  هم چندان دشوار نباشد.

***

فوسکا، فرماندار ناحیه ای از ایتالیا روزی که شاهد عبور انسانهایی بود که آنها را برای اجرای حکم اعدام می‌بردند، از جانب یکی از محکومین مورد خطاب قرار می‌گیرد که:  دارویی که نیاز داری، پیش من است. اکسیری دارم که به تو عمر جاودان می‌دهد. فوسکا همیشه بر این باور بود که حکومت بر یک ناحیه از جهان هیچ افتخاری ندارد و برای ریاست بر جهان، باید عمر جاودان داشت.

او محکوم به مرگ را امان می‌دهد و از او می‌خواهد که اکسیر را خودش بخورد و چرا تا کنون آن را نخورده؟ محکوم  می‌گوید که توان این کار را ندارد. اکسیر را به موشی می‌خورانند. آنگاه موش را می‌کشند و موش در مقابل چشمان حیرت زده شاهدان پس از دقایقی زنده می‌شود. و.......  فوسکا نیز شیشه را سر می‌کشد.

***

ادامه مطلب ...

ژوزفین

                                                                                   

 

 

ژوفین                   

نوشتۀ کورت کریستیان 

ترجمه احمد مرعشی انتشارات اردیبهشت 

 

ژوفین داستان دخترکی فقیر از جنوب فرانسه است که به بالاترین مقام ، بالاتر از ملکه یعنی امپراتریس می رسد. ژوزفین، داستان عشقها و رنجها، داستان خیانتها و دلربایی های زیباترین ملکه فرانسه است . کتابی سرشار از هیجانات دلپذیر، زندگینامه ای از ملکه ژوزفین که به نظرم عالیه با تمام جزئیات و شاید کمی اغراق.

شاید یکی از دلایلی که این کتاب اینهمه برای من جالب بود علاقه شخصی ای به تاریخ فرانسه و مخصوصاً ناپلئونه بناپارت دارم، جذابیت داستان را برایم جالبتر کرد  

گزیده ها: 

ص21

درست در همان سالی که ژوزفین 16 ساله وارد پارییس شد از جنوب نیز پسربچه ای که هنوز ده سالش تمام نشده بود به ایالت سائون.ا. لوار قدم گذاشت. این پسربچه کودکی بود کودن، چپ دست با قیافه ای درهم و کله ای بزرگ و خنده آور. پسرک لهجه بسیار مضخرفی داشت و با زبان کودکانه خودش را نابولیون معرفی می کرد.

 

ادامه مطلب ...

دونا

نام کتاب : دونا                                                                       نویسنده : دافنه دوموریه

مترجم : فریدون حاجتی

نشر سمیر / چاپ دوم ۱۳۸۶

 

کتاب درمورد خانوم جوانی به نام دونا هست، که به طور ناگهانی به لندن و شوهرش رو ترک میکنه و با دو فرزند کوچکش به یک ویلا تو یه شهر کوچک می ره و داستان شروع می شه...

از همون اول با توصیف کارهایی که انجام می داد نویسنده وعده ی یه داستان هیجان انگیز و یه شخصیت توپ رو بهمون داده. دونا یک زن با روحیه ی بسیار سرکش هست، جوری که این زندگی مرفه او رو ارضا نمیکنه و از این نوع زندگیه تجملاتی خسته هست.

در اونجا دونا با یک دزد دریایی به نام فرنچمن آشنا میشه که کوپی خودشه، جالب بودمی گفت که چرا همه فکر میکنند دزد های دریایی افرادی همیشه مست و پلید هستند که تو لجن زار زندگی میکنند! دزد دریایی با وجدان،تمیز و جنتلمن هم وجود داره.

 فرنچمن نه اسمی داشت نه مشخصاتی ، کاملا مجهول،حتی درمورد ویژگی های ظاهریش، طوری که خودت کنجکاو و مشتاق می شدی چهره ای براش توصیف کنی!

 

شخصیت پردازیش عالی بود! از روی توضیحات و حتی رفتار های اشخاص میتونستید بفهمید چه طور شخصیتی دارند و لمسشون کنید. 

آخر داستان هم خیلی جالب بود، باز هم یه جورایی به عهده ی خواننده! تو باید تصمیم بگیری که دونا بره دنبال زندگی ایده آلش اونی که همیشه آرزوش رو داشته-ماجراجویی- یا واقعیت رو بپذیره که یک مادره و پیش بچه هاش برگرده؟ 

شاید منصفانه نباشه اما اونطور که از افکار دونا معلوم بود -بچه هاش چندان وابستگی و نیازی بهش ندارن- من ترجیح میدم دونا به همراه فرنچمن بره دنبال آرزوهاش!....

آدولف

 آدولف

نوشته بنژامین کنستان

ترجمه مینو مشیری

نشر ثالث

«بنژامن کنستان» نویسندۀ بلند آوزاۀ سوئیسی‌تبار فرانسوی‌زبان را بیشتر به عنوان یک تئوریسین لیبرال می‌شناسند تا یک رمان نویس. هرچند «بنژامن کنستان» در فرنگ به‌خاطر شاهکارش، رمان «آدلف» هم اسم و رسمی به هم زده است. «بنژامن کنستان»  در سال 1767 در خانواده‌ای اشرافی در لوزان سوئیس متولد شد؛ او با زبان‌های آلمانی و انگلیسی و فرانسوی به خوبی آشنا بود. «کنستان» نوشته‌های متعددی در زمینۀ لیبرالیسم و مذهب دارد. «کُنستان» تحت تأتیر گرایش‌های سیاسی «مادام دوستال» از هواداران انقلاب فرانسه بود و از مخالفان ناپلئون و به همین خاطر در سال 1814 از فرانسه تبعید شد.  

آدولف رمان تلخی ست از زندگی اشراف زاده ای مغرور و خود شیفته که با دیدن تلاشهای دوستش برای جلب توجه و برقراری رابطه  تصمیم می گیره رابطه ای عاشقانه پیدا کنه تا احساس نیاز قلبی و شاید خودپسندی اش را ارضا کنه

ادامه مطلب ...

یک روز قشنگ بارانی

 

 

 

نام کتاب: یک روز قشنگ بارانی (پنج داستان کوتاه)

نویسنده: اریک امانوئل اشمیت

مترجم: شهلا حائری

ناشر: نشر قطره

درباره اثر:

این کتاب شامل پنج داستان کوتاه می باشد. زانان قهرمانان یا شخصیت های اول این داستانها هستند. زنانی که قطعه های به ظاهر معمولی اما مهم زندگی شان را گم کرده اند. مفاهیمی چون  هویت، پیری، بی آلایش عشق ورزیدن، تنفر و محبت  و در پایان زندگی که همگی به ظاهر در سرتاسر زندگی انسانها به خصوص زنها وجود دارد اما اریک امانوئل اشمیت نویسنده اثر با توجه به سابقه تحصیلش در رشته فلسفه با زبانی ساده و گویا فقدان هر کدام از این فاکتور ها را در زندگی و تبعات عمیق آنها را در زندگی زنان داستانش به تصویر کشید.

هِلن، اُدیل، اُدت، اِمه و اُلگا پنج شخصیت زن داستان های این کتاب هستند که نویسنده کوشیده تا احساس درونی و رنجش خود از زندگی مدرن و دغدغه های سیاسی و اجتماعی امروز را از زبان آنان با ظرافتی زنانه و تکان دهنده به تصویر بکشد.

نام اثر از روی داستان اول این مجموعه برداشت شده است. هلن زنی است که مانند همه زنان دیگر اجتماع تحصیل می کند، ازدواج می کند و مادر می شود اما در سراسر زندگیش بین هویت های تحمیلی زندگی مثل دختر بودن، همسر بودن و مادر بودنش با هویت خالص انسانیش در ستیغ می باشد و در انتها بعد از در گذشت همسرش و جدا شدن فرزندانش که دوباره تنها می شود موفق به پیدا کردن هویت خویش می گردد...

ادامه مطلب ...

خداحافظ گاری کوپر

خداحافظ گاری کوپر 

اثر : رومن گاری 

ترجمه : سروش حبیبی خداحافظ گاری کوپر

 

 خداحافظ گاری کوپر داستانی است که در زمان جنگ امریکا و ویتنام اتفاق می افتد . چندین جوان اسکی باز که از همه چیز در زندگی خسته شده اند و عاشق اسکی هستند در ارتفاعاتی در کشور سوئیس در کلبه یک جوان پولدار روزگار می گذرانند و هر از گاهی که پولشان ته می کشد به پایین آمده و پول و پله ای جمع می کنند و برمی گردند. کتاب را شاید به نوعی بتوان گفت که دارای تاریخ مصرف می باشد، خواننده امروز به هیچ عنوان نمی تواند با مقوله های فرهنگی ذکر شده در طول داستان ارتباط برقرار کند ولی با این حال جاذبه های بسیار دیگری هست که شما را تا انتها با خود می برد.

لحن شروع داستان به نوعی است که شما را حسابی گیج میکند و کلی باید بگذرد تا بفهمید بین چه کسانی قرار گرفته اید . لحن عصیانگر راوی بدون هیچ نوع ملاحظات اخلاقی شاید یکی از جاذبه های است که در همین ابتدای داستان به چشم می خورد و در تمام شخصیت های داستان وجود دارد . لنی جوان امریکایی است که به خاطر نرفتن به جنگ از کشورش فرار کرده و از همه چیز گریزان است.

ادامه مطلب ...

فراتر از بودن

نام کتاب: فراتر از بودن و موتسارت و باران  

نویسنده : کریستین بوبن   

برگردان: نگار صادقی   

نشر: ماه ریز  

 

داستان را که می خوانی گویا کنار جویباری نشسته ای و آب زلالی در جریان است و صدایی نمی شنوی ، به جز حرکت نسیم در لابلای شاخه ها و صدای بال پرندگان و جنب و جوش حشراتی که از این گل به آن گل می روند و...  

ادامه مطلب ...

بیگانه

بیگانه

اثر: آلبرکامو

ترجمه: لیلی گلستان

چاپ: چهارم - نشر مرکز

***

بیگانه متن بسیار ساده و روانی دارد مونولوگی که علارغم کارهای اینچنینی اصلا خسته کننده نیست و تا انتهای داستان خواننده را مشتاقانه با خود می برد . نمی خواهم به سبک نوشتن کامو در این اثر بپردازم گو اینکه روش خاصی از داستان نویسی است که ظاهرا کامو هم در این اثر برای اولین بار آن را تجربه کرده و به غایت زیبا آن را انجام داده است. می خواهم درباره شخصیت اصلی داستان صحبت کنم . مورسو ، مردی که داستان با بیگانه - آلبر کامومرگ مادرش آغاز می شود . احساس اولیه ای که از دیدن عکس العملهای مورسو در قبال مرگ مادرش به خواننده می دهد بی تفاوتی عجیب و غریبی است که ما را گیج می کند . هر چه داستان ادامه پیدا می کند این سوال در ذهن خواننده پررنگ تر می شود که این همه بی تفاوتی ناشی از چیست و جالب اینجاست که به هیچ وجه از مورسو بدمان نمی اید و فقط کنجکاوانه تر به دنبال عکس العملهای وی هستیم . خود کامو می گوید که "مورسو بی تفاوت نیست و بیشتر مهربان است تا بی تفاوت" ولی به نظر من مورسو انسانی بدون احساسات عمیق است آدمی است که زندگی را در حال زندگی می کند. گذشته و آینده برایش بی معنی است، با دیگران رابطه بدی ندارد برخوردهایش با پیرمرد همسایه که سگش را گم کرده است جالب است، به حرف های پیر مرد گوش می دهد و دلداریش می دهد و البته نمی گویم که از سر مهربانی است، برای گذران وقت و جاری بودن در زندگی، مورسو کارهایی می کند که از نظر دیگران می تواند تعابیر خاصی داشته باشد مثلا نوشتن نامه برای همسایه اش که فقط به این دلیل بود که آن روز چون حوصله درست کردن نهار نداشت میهمان آن همسایه شد و درگیر نوشتن ان نامه و باقی قضایا که در انتها سندی شد برای محکوم کردن وی در دادگاه. می خواهم بگویم که مورسو انسانی است بدون هیچ احساس عمیقی از عشق، تنفر، همدردی و یا حتی افسردگی، انسانی که زندگی را بیشتر به تماشا می گذراند تا اینکه وسط گود برود و درگیر باشد. انسانی است که دلیلی برای دروغ گفتن نمی بیند. در جواب ماری ، دوست دخترش، که می پرسد آیا مرا دوست داری؟ می گوید این حرف بی معنی است و یا وقتی ماری از وی می خواهد که با هم ازدواج کنند دلیلی برای ازدواج نمی بیند ولی داستان سرایی هم نمی کند و فقط می گوید که اگر تو می خواهی قبول، ازدواج می کنیم ولی دلیلی برای این کار نمی بینم . 

به نظر من مورسو آنچنان که کامو هم می گوید مهربان نیست، فاقد احساس است ولی بی اخلاق هم نیست و جالب اینجاست که آزارش هم به کسی نمی رسد. انسانی که به خدا هم اعتقادی ندارد، بنابراین دستش برای بد بودن بیشتر از آدمهای معتقد باز است و با تمام اینها با ما بیگانه است، و اینها بود که این درگیری ذهنی را برای من ایجاد کرد که چرا چنین شخصی بیگانه است ولی انسانهایی که مثلا به راحتی دروغ می گویند و  همیشه یک ماسک فریبنده به چهره دارند برای ما آشنا هستند و کسی مانند مورسو برایمان قابل درک نیست و بیگانه است و البته  بیگانه ای زلال و دوست داشتنی .