فیلم هایی که می بینیم

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)
فیلم هایی که می بینیم

فیلم هایی که می بینیم

رویاهای ما زندگی واقعی ما هستند. (فدریکو فلینی)

گذشته



علی مصفا - برنیس بژو - طاهر رحیم


گذشته

فیلمی از: اصغر فرهادی

محصول کشور فرانسه - ایران

احمد که بعد از چهار سال زندگی مشترک با مارین، از او جدا شده، از ایران به پاریس باز می‌گردد تا به این جدایی رسمیت بدهد. در آن‌جا درگیر روابط و مشکلات خانوادگی همسر سابقش می‌شود و سعی می‌کند به نوعی این گرفتاری‌ها را حل کند.

گذشته را به نوعی ادامه‌ای بر جدایی می‌دانم. چرا که در پایان جدایی نادر از سیمین، با پرسشی مواجه می‌شویم و آن این که فرزند این دو، کدام یک از والدینش را برای زندگی با وی انتخاب خواهد کرد. مادری که میخواهد به خارج از کشور برود یا پدری که قصد ماندن در ایران را دارد؟ با این فرض، دختر با مادر به خارج رفته ولی بعدها از مشکلات وی آگاه می‌شود و نمی‌خواهد مرد دیگری را به جای پدرش در زندگی تحمل کند. دختر برای عدم این پیوند به هر کاری ممکن است دست بزند.

البته پر واضح است که نه مو به مو بلکه با تفاوت بسیاری می توان این دو فیلم را از نظر مفهومی در کنار هم گذاشت. چیزی که گفتم صرفن کلیتی است که باید در باره اش بحث کرد و یا نه، کلن فراموشش کرد.

از آنجا که فیلم در خارج از کشور تهیه شده و ممیزی‌های دست و پا گیر سینمای ایران را ندارد، روان‌تر و صمیمی‌تر و نیز طبیعی‌تر به نظر می‌رسد. جدای از روابط مارین با کس دیگری که همسر قانونی‌اش نیست و در این‌جا، مطلقن نمی تواند به تصویر کشیده شود، حداقل مشکل رعایت حجاب در منزل و در کنار محارم که در فیلم‌های فارسی بسیار آزار دهنده و غیر قابل باور است را ندارد. این شیوه در فیلم‌های این گوشه از جهان، حتا بیش از سه دهه که از ساخت این گونه فیلم‌ها می‌گذرد، در زندگی آدم‌ها بیشتر به طنز شبیه است.

فیلم هنگام آزار دادن فواد بسیار خش است. این را باید خانواده‌ها در نظر بگیرند که حداقل کودکانان زیر ده سال به تماشای آن ننشینند.

از نقطه نظر سیمایی اجازه بدهید به جرات آن را بهترین فیلم اقای فرهادی بدانم. دیالوگ‌ها و تقطیع نماها و جای درست دوبین محمود کلاری و بازی‌های خوب بازیگران و ... این فیلم را در حد استانداردهای یک فیلم هنری بین‌‌المللی بالا برده است.

تماشای فیلم با دوبلوری صداپیشگان ایرانی، لطمه‌ای به فیلم نزده و می‌توان هم‌چون یک فیلم با زبان پارسی به دیدنش نشست.

 برنیش بژو بازیگر نقش مارین، برای این فیلم در جشنواره کن 2013 موفق به دریافت جایزه نخل طلا برای بهترین بازیگر نقش اول زن شد.


نظرات 1 + ارسال نظر
بناتیا یکشنبه 26 اردیبهشت‌ماه سال 1395 ساعت 13:13

عاشق این فیلمم.

فیلم خوبیه. میشه بارها به دیدنش نشست.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد