ضیافت(سخن در خصوص عشق) - افلاطون

این کتاب از هر دو نظر ادبی و فلسفی دارای درجه ی بالایی است.

 شما را به ضیافت بزرگان یونان باستان می برد. در ابتدا شرکت کنندگان برای سخن سرایی در مورد عشق نوبت می گذارند.

 سخنان  هر یک را که  می خوانی بیش از قبلی لذت می بری ولی نفر بعدی ابتدا با پرسش از نفر قبلی ، نظریات او را نفی کرده و به سخنسرایی خود در باب عشق ادامه می دهد، همه به او آفرین می گویند و سر ذوق می آیند و این برای او هم تکرار می شود.

 یکی از قشنگ ترین سخنان را آگاتونِ شاعر می گوید . پس از او نوبت به سقراط می رسد،سقراط می گوید:" آگاتون آن قدر زیبا سخن گفت که اگر بخواهم با روش سقراط ادامه بدهم ،خود را به سخره گرفته ام."  پس او با روش دیگری ادامه می هد به گونه ای که پس از پاسخ آگاتون به پرسش های سقراط، آگاتون اعتراف می کند که اصلن نفهمیده چه گفته است!!!

شما در این کتاب همه نوع سخنی در مورد انواع عشق در قالب این گفتگوی زیبا می خوانید. از ابتدایی ترین تعاریف پیدایش عشق  این است که ابتدا انسان به گونه ای بوده است که اعضای بدنش از هر دو جنس زن و مرد تشکیل شده بود یعنی مثلن دارای دو سر بود یک سرش مرد  و سر دیگرش زن. این انسان از وسط به دو نیمه می شود، نیمی مرد، نیمی زن . از آن به بعد این دو نیمه همیشه به دنبال یکدیگر می گردند.(این هم ریشه ی این جمله ی معروف"هر کسی به دنبال نیمه ی گمشده ی خود می گردد"). و سخنان سقراط که با آمدن  مهمانی ناخوانده که  جوانی زیباو همجنس بازاست به پایان می رسد. ضیافت تا صبح فردای آن شب  ادامه می یابد.

افلاطون

Plato

حاصل جستجو هایم در اینترنت : 

عشق افلاطونی

فهرست آثار افلاطون

پندی که افلاطون به ما می دهد این است که همیشه در راه باشید یعنی از جست و جوی حقیقت باز نایستید و هرگز به آنچه می دانید، راضی نشوید و هیچ گاه به اسارت آنچه از دیگران شنیده اید و یا از طریق سنت به شما رسیده است، تن در ندهید بلکه پیوسته به یاری دیگری بجویید و بیندیشید. ادامه

 یکی از مهم‏ترین کارهای افلاطون که تا به امروز استوار و باقی است، روش بحث و جستجوگری است. اگر به دیالوگهای افلاطون از آغاز تا دوران پختگی او نظر کنیم، در تمام آنها به اصل دیالکتیک او بر می‏خوریم. دیالکتیک از نظر افلاطون معنای خاصی دارد. دیالکتیک به این معناست که فرضیه‏ای مطرح می‏شود، سپس به بحث دربارة آن فرضیه می‏پردازند و اگر نتایج به دست آمده از آن بحث رضایت‏بخش بود و با فرضیه تناقضی نداشت، آن را می‏پذیرند. در غیر این صورت به سراغ فرضیة دیگری می‏روند. اما در بسیاری از دیالوگ‏های افلاطون، او به نتیجه نمی‏رسد ادامه

«مهارت در عشق» نوشتاری خواندنی در باب عشق از  وبلاگ" در امریکا"