خاله بازی

 

نوشته: بلقیس سلیمانی

انتشارات ققنوس ۱۳۸۷

۲۴۰ صفحه – ۳۵،۰۰۰ ریال

***

رمان خاله بازی نوشته خانم بلقیس سلیمانی است.  از ایشان قبلن کتاب بازی آخر بانو را دیده‌ایم، روایت دوره‌ای از زندگی یک زن و مرد است.

داستان فصل به فصل و به نوبت از زبان  زن و مرد تعریف می‌شود. بار کلی کتاب بر دوش ازدواج‌های درون گروهی احزاب و گروه‌های اوائل انقلاب است. ازدواج‌هایی که بنیان آن‌ها بر ایدئولوژی استوار بود و بسیاری از آن‌ها هم منجر به جدایی شدند. چه بسیار ازدواج‌هایی که یک سر آن فردی تحصیل کرده و باسواد بود و سر دیگر آن.........

البته در این میان، آن‌هم به ندرت، بودند زوج‌هایی که از یک کوره شعور اجتماعی هم برخوردار بودند و در نتیجه  توانستند زندگی‌هایی را بنیان نهند که ادامه آن، خیلی هم به سواد و معلومات یک یا هر دو طرف درگیر با مقوله ازدواج ارتباطی نداشته باشد.

بهرحال، بروم سراغ خاله بازی. مورد مربوط به کتاب خانم سلیمانی البته بیسوادی یا کم سوادی یکی از طرفین نیست ولی این هم باز به ایدئولوژی بر می‌گردد. و این گونه است که: مردی سنتی وارد تشکیلاتی می‌شود و در آن میان دل به دختری می‌بندد که با وی ارتباط تشکیلاتی دارد. هرچند دورادور و در دانشگاه هم یک دیگر را می شناسند. برای آشنایی بیشتر، یک‌دیگر را چندین بار می‌بینند و به گفتگو می‌نشینند و به اصطلاح نخ‌هایشان را با هم باز می‌کنند. مرد سنتی از مشکلی که زن مبتلا به آن است به سادگی می‌گذرد. که این مساله بعدها برایش به عنوان معضلی حل نشدنی در می‌آید. در نتیجه برای آن به کثیف‌ترین شکل ممکنه راه حلی می‌یابد.

کتاب برای من جذابیت زیادی نداشت. به نظرم کمی کشدار آمد و شاید اگر یک سوم –نمی دانم همین جوری می‌گویم یک سوم- آن کم می‌شد، خواندنی تر بود. بسیاری از مطالب گفته شده را از قبل می‌توانستم حدس بزنم. این را در مورد زمان‌ها و وقایعی که در بالا گفتم بیان نمی کنم. بلکه در مورد آن‌چه که در دوران کودکی قهرمان داستان گذشته هم صدق می‌کند. ولی خواندن آن را به همه کسانی که تجربه زیستن در دوران انقلاب را دارند و دانشجو بوده‌اند و دوران انقلاب فرهنگی را در کارنامه زندگیشان دارند و ..... توصیه می‌کنم. چرا که می‌تواند خاطرات تلخ و شیرین این خوانندگان را زنده کند. 

خوب است قسمتی از متن پشت جلد کتاب را برایتان بنویسم.

این مرد یک آقای سنتی به تمام معناست. تو چطور متوجه نشدی؟ چرا فکر کردی که این مرد به پای تو می‌سوزد و می‌سازد؟

چرا فکر نکردی آن شور و شر عدالت طلبی و آزادی خواهی مخصوص دوران جوانی، مانع از بروز شخصیت واقعی‌اش می‌شود؟ ما ادامه سر راست پدارن و مادران‌مان هستیم. ابله!