فستیوالی برای عاشقان کتاب

عنوان کتاب: برادران جمال زاده
نویسنده: احمد اخوّت
چاپ اول: 1381 چاپ دوم: 1382 نشر افق
216 صفحه
1700 تومان

این بار هم گردش روزگار و دور فلک و البتّه خواست خودم بر آن رقم خورد که نویسنده‌ی دیگری ار از دیار نصف جهان به بهانه‌ی مجموعه داستان «برادران جمال‌زاده» خدمتتان معرّفی کنم؛ جناب «احمد اخوّت». من با کتاب «تا روشنایی بنویس» با ایشان آشنا شدم. حوزه‌ی فعّالیت این نویسنده بیشتر پژوهش در حوزه‌ی ادبیات است، با دستی بر آتش ترجمه. موضوعات جالب و بکری که اخوّت برای پرداختن انتخابشان می‌کند زوایای تاریک و مغفول‌مانده‌ی دنیای ادبیات را آشکار می‌کنند. کتاب‌های «کتاب من و دیگری»، «ای نامه» و همان «تا روشنایی بنویس» از دیگر کتاب‌های اخوّت در زمینه‌ی پژوهش‌های ادبی است که به نظرم نمی‌شود معرّفی‌شان نکرد. نثر ایشان در مقالاتشان بسیار دلچسب است. از این نظر همیشه به حال شاگردان آقای اخوّت موقع آموختن غبطه می‌خورم. 

 

فکر نمی‌کنم افق «برادران جمال‌زاده» را بعد از سال 1382 تجدید چاپ کرده باشد. راستش من هم اتّفاقی این کتاب را در «شهر کتاب بابل» پیدا کردم و حسب شناختی که از نویسنده داشتم مثل جوجه‌هایی که دانه‌ی پر و پیمان و خوشمزّه‌ای پیدا کرده‌اند آن را از دیدرس باقیِ مشتریان پنهان کرده و تا صندوقِ کتابفروشی محکم نگهش داشتم.

امّا برادران جمال‌زاده، برنده‌ی جایزه‌ی «جشنواره‌ی ادبی اصفهان» در سال  1382 ، شامل شانزده داستان کوتاه است. شاید بتوان به راحتی عنوان «مجموعه» را به آن اطلاق کرد چون داستان‌ها در یک نگاه کلّی و با کمی دقّت گاهی شامل اتّفاقات و شخصیت‌های مشترکی هستند که چون رشته‌هایی نامرئی، ارتباط بین آنها را به خوبی حفظ می‌کنند. ویژگیِ بارزِ داستان‌ها همان دغدغه‌های آقای اخوّت در کتاب‌های یاد شده است با این تفاوت که این بار با پیرنگ‌های گاه شبیه و گاه متفاوت در قالب داستان کوتاه نگاشته شده‌اند. داستان‌ها مملو از اطّلاعات نابی درباره‌ی نویسندگان، داستان‌ها، ترجمه های ادبی و سرنوشت کتابها است که مطمئنّن برای کتابخوان‌های حرفه‌ای فستیوالی از خاطرات و نوستالژی‌ها به همراه افزودن بر اطّلاعات تاریخی و ادبی است؛ از «میرزا حبیب اصفهانی» و «محمّدعلی جمال‌زاده» گرفته تا «بورخس» و «همینگوی» و حتّا «لودویگ ویتگنشتاین» که به عنوان بزرگترین فیلسوف مکتب تحلیلی معروف است.

طراحیِ جلد هم به عهده‌ی جناب «مسعود نجابتی» بوده که دیگر لازم نیست من از ایشان تعریف کنم.

خلاصه این جشنِ مجسّم را از دست ندهید. گرچه ممکن است در تهیّه‌ی کتاب به مانع بر بخورید امّا مطمئن باشید ارزشش را دارد. چه بسا این کتاب گوشه‌ی قفسه‌ی کتابفروشی‌ای که اتّفاقن پاتوق شما هم هست منتظرتان باشد.

سر انجام این که تا اعزام شدن من به خدمت سربازی خیلی نمانده و نمی‌دانم چرا گمان می‌کنم اصفهان مقصدم خواهد بود. شاید در آن صورت بتوانم با نویسندگانِ اصفهان ملاقاتی هم داشته باشم.