فراتر از بودن

نام کتاب: فراتر از بودن و موتسارت و باران  

نویسنده : کریستین بوبن   

برگردان: نگار صادقی   

نشر: ماه ریز  

داستان را که می خوانی گویا کنار جویباری نشسته ای و آب زلالی در جریان است و صدایی نمی شنوی ، به جز حرکت نسیم در لابلای شاخه ها و صدای بال پرندگان و جنب و جوش حشراتی که از این گل به آن گل می روند و...  

چندی پیش خواندن این کتاب را دوستی توصیه کرد. از کتابخانه گرفتم وقتی آغاز به خواندن کردم با خود گفتم وای از آن عاشقانه هاست! ولی خواندن ادامه یافت. به سراغ اینترنت هم نرفتم تا پیش داوری ذهنم را به هم نریزد. راوی ، زنی را دوست داشته که در آغاز داستان از دنیا رفته است. زن  چهل و چهار سال داشت. 

هر چه به پیش می رفتم، سخنی نو نمی دیدم، در عین اینکه  همه نو بود.  تمام کتاب از این زن می گوید رفتارهایش با فرزندانش و خانه خریدنش و ازدواج هایش... راوی همیشه کنارش هست و نیست. گویا فقط او را به تماشا نشسته است و از این تماشا زندگی را می چشیده...می خواندم و می گفتم آخر مگر چند صفحه می تواند در باره ی این زن بگوید! تا پایان این داستان یکنواخت ادامه پیدا می کند بی آنکه در تو هیجانی ایجاد کند ، منتظرت بگذارد و یا داستان عاشقانه ی زن و مردی را چاشنی کند....جمله ها همانند آب روان  پشت هم، صاف و زلالند.

می توانم بگویم تا کنون چنان کتاب لطیفی نخوانده بودم .

خواندن این داستان در لابلای این زندگی دشوار بسیار دلچسب است وآرامش دهنده ی دلها. 

پس از خواندن کتاب به سراغ گوگل رفتم . بسیاری کتاب را پاره پاره کرده و در وبلاگ ها و یادداشت هایشان نوشته بودند و گاهی مسابقه این که یک جمله از بوبن بگویید. می توان گفت نسبتن بسیار مورد علاقه است. ولی  این پاره کردن های متن  داستان را خراب می کند باید آن را  یک جا و یکسره خواند تا موسیقی زیبای زندگی اش  را  گوش فرا دهی.   

در سایتها  خواندم 1951 درکروز فرانسه زاده شده و فلسفه خوانده است و ازدواج نکرده است. بیش  از سی و پنج جلد کتاب چاپ کرده است. و نثرش بسیار آهنگین است.  

خود او می گوید: «هر یک از کتابهایم تابلوی است از یک گوشه زندگیم.» من دوست دارم در کتابهایم «زندگی» را نقاشی کنم، «هستی» را بسرایم، «عشق» را بنوازم، «مرگ» را رنگ آمیزی کنم، «تقدس» را به آواز درآورم.»  

و باید بگویم همه ی اینها که گفته ، انجام داده است.

نقاشی کردن زندگی