این است بوف کور - سه

با چند تا سمبل جانانه یک دو سه روزی خوش باشید. این سمیل ها را بعلاوه دوتایی که در شماره دو عرض کردم این جا می آورم. 

شراب = تخیل 

افیون = نفکر 

لازم به یادآوری است که کسانی که این دو معجون را تست کرده اند بهتر این قضیه را می فهمند. و نیز دقت کنید که در جای جایی از متن این دو پس و پیش شده اند. یعنی از هنگامی که راوی دارای خط می شود و یاد می گیرد که از نوشته های دیگران بهره برداری کند و خودش دارای عقایدی می شود خلاف عقاید جاری، جای افیون با شراب عوض می شود یعنی تفکر مقدم بر تخیل می شود. 

ماورای طبیعی = روح داستان است که در زن مستتر است. یعنی لطیف، دلخواه، جذاب، عشوه گر و رمنده. در طول داستان هم خواهیم دید که چه بر سر این امور ماورای طبیعی می آید.

سه ماه - نه دو ماه و چهار روز بود که رد او را گم کرده بودم = حدود سه هزار سال پیش، نه دوهزار چهارصد یا پانصد سال پیش بود که حکمت شرق به یونان رفت و مدون شد. 

قلمدان = به دلیل این که محل قلم های مختلف است، به معنای مطالعه و تحقیق در آثار صاحب قلمان و صاحب نظران مختلف است. 

تصویر مینیاتوری = به دلیل ظرافت نوع نقاشی، سمبل تخیلات دور از واقعیت است. 

مضحک = شدت اثر تخیل در پرداختن به امور ماورای طبیعی 

عهد دقیانوس = عمق موهومات موجود د رجامعه 

ندانستن نوع نقاشی = بی اطلاعی در آغاز کار. مردم هم این نوع نقاشی را دوست دارند. 

قلمدان های ارسالی به هندوستان = این گونه تفکرات کورکورانه در ابتدا در ایران بوده و بعد به هندوستان رفته است. 

سرو = سمبل آزادی 

پیرمرد = فلاسفه محافظه کار و روشنفکر 

نهر = سیر دائمی توهمات 

گل نیلوفر کبود = فریب و وعده های شیرین و یا به زبانی دیگر در باغ سبز نشان دادن 

زن = کشش جنسی یا به قول فروید لیبیدو 

چشمهای افسونگر = سراب و توهمات و دریچه ای به سوی حقیقت 

انگشت سبابه دست چپ = انحراف جنسی تصعید شده 

عمو = سمبل ایران یا هندوستان یا محل نشو نمای پندارهای اولیه 

پول = میراث نیاکان 

پستوی خانه = ضمیر ناخودآگاه 

فقط یک دختر رقاص بتکده هند ممکن بود حرکات موزون او را داشته باشد = اشاره به الهه ای به نام شیوا Dancing Shiwa و این که رقص اولین هنر تاریخ بشری بوده است. 

داشتن پلک های ناسور = زخم های غیر قابل علاج 

لب شکری = باز اشاره به انحراف جنسی 

روز سیزده نوروز = ریشه های خرافات و نحوست 

وارد شدن به پستوی خانه = به سرچشمه ی پیدا شدن توهمات دست یافتن 

دیدن مجدد منظره = جلو افتادن از توهمات  

یک نوع لرز پر از وحشت و کیف = ریشه و علل تخیلات ماورای طبیعی را پیدا کرد. 

در باز مانده بود = راه باز گشت را باز گذاشته بود. 

خنده پیرمرد = مسخره کردن عشق بی آلایش وی به امور ماورای طبیعی. 

*** 

انگار خیلی جلو رفتم.  

در پایان باز هم باید اشاره کنم که مطالب نوشته شده از کتاب این است بوف کور نوشته م ی قطبی آورده شده است. 

ادامه دارد....