کلاغ آخر از همه می رسد

کلاغ آخر از همه می رسد   

داستان های کوتاه  

ایتالو کالوینو  

ترجمه ی رضا قیصریه . اعظم رسولی . مژگان مهرگان  

"چگونه می توان هم از مردم گریخت و هم از نزدیک با ایشان و برایشان زندگی کرد؟ چگونه می توان هم به زندگی آدمیان و قراردادهای دیرینه ی آن پشت پا زد و هم برای آنان و به کمک خودشان زندگی نو و نظم نوینی را جستجو کرد؟ بارون روندو به این پرسش ها پاسخ می گوید . 

پاسخی نه با وعظ و نظریه پردازی  که با خود زندگی اش. با شیوه ی زیستنش می آموزد که برای آدم همه چیز شدنی است تنها به این شرط که بخواهد و بهای آنرا بپردازد.  بارون روندو از سنت های کهنه و قید های بی چون و چرای اجتماعی می گریزد و شیوه ای از زیستن را برای خود برمی گزیند که دیگر کوچکترین همانندی با زندگی مردمان ندارد. زمین سفت و آشنای زیر پا را رها می کند و به زندگی در راه پیچاپیچ و لرزان بالای درختان می رود یعنی می توان گفت که دنیای دیگری را جایگاه خود می کند. اما نه که در برج عاج بنشیند. فاصله گرفتنش از زمین برای دوری جستن از مردم نیست. برعکس . پنداری در جستجوی میدان دید گسترده تری به میان شاخ و برگ درختان می رود تا همه چیز را بهتر و بیشتر ببیند تا بهتر بتواند به آنچه برایش شورش کرده عمل کند. "   

مهدی سحابی / قسمتی از مقدمه ی کتاب بارون درخت نشین